Stoffie was vermist sinds maandagochtend 06.00 en izij is bijna vierentwintig uur onderweg/op avontuur geweest.

Uiteraard heb ik zelf ook veel actie ondernomen om haar te vinden. Kort nadat zij net even te lang wegbleef direct melding gemaakt enz.

Tot mijn grote blijdschap, geluk en overweldigende verbazing stond zij de volgende ochtend, rond de klok van 05.00 uur weer voor de deur en hoorde ik haar pootje vegen tegen de voordeur.

Een aantal jaar geleden had ik haar en nog een andere poes al aangeleerd de straat te verkennen door met hen te gaan wandelen. Ik kon de voordeur zo een stuk openzetten en keerde Stoffie na verloop van een korte of wat langere tijd altijd terug. Tot een voorlaatste keer, een aantal maanden geleden, toen zij ruim zeven uur vermist is geweest. En ik haar, godzijdank, ineens hoorde mauwen in een trappenhal. Alleen was het de verkeerde trappenhal.

Hierop volgend heb ik haar weer een tijdje in de gaten gehouden tot ik op een gegeven moment dacht, het kan wel weer. Het was nog donker die maandagochtend en ik vermoed dat zij enorm is geschrokken van een hard geluid en/of een auto die wegreed, of van een hond met mens en de verkeerde richting is opgerend?

Logischerwijs blijf ik haar nu goed in de gaten houden wanneer ik haar weer in de straat laat lopen en wandel ik zelf ook weer geduldig met haar mee.