Weer thuis na zesentwintig dagen.
Leo is wel vaker een paar dagen weg, het langste was tot nu toe vijf dagen. Maar nu al meer dan drie weken, dat was toch wel erg lang.
Nadat hij na een week of twee gespot was op een plek best ver van huis, zijn we daar gaan zoeken en roepen. Maar ja, kat hè, blijft een eigenzinnig dier.
Ik had de moed al opgegeven en verwachtte dat ik hem nooit meer zou zien. Maar dan toch, op een moment dat ik toevallig in de bijkeuken, was ineens een harde miauw. Was het de tv die ik hoorde? Nog een keer en ja hoor! Daar stond ie dan! Terug van weggeweest, alsof er niets aan de hand was. Snel de deur open gedaan en totaal in de knuffelmodus. En honger natuurlijk.