Mijn ex-kater Doede was al zes volle dagen en nachten vermist. Twee à drie dagen is voor hem niet vreemd; hij was een zwervertje toen hij aan kwam lopen. En ook al geniet hij van de knuffels en een bakje gevuld met voer, hij is en blijft een kat die graag van zijn vrijheid geniet.

Na vier dagen vond ik het welletjes. Ik heb hem daarom op deze site en bij alle groepen die ik kon vinden aangemeld. Toen hij na zes dagen nog steeds niet was gespot ben ik om 03.30 uur in de ochtend de straten doorgegaan, al roepend naar hem. En ja hoor, drie uurtjes later zat hij voor de voordeur!

Ik weet niet of het toeval was of dat hij me echt heeft gehoord en me is gevolgd naar huis, maar er zijn meerdere succesverhalen bekend van mensen die midden in de nacht hebben geroepen naar hun kat. Ik wil dit als tip meegeven aan iedereen die hun geliefde huisdier kwijt is. Wanneer het rustig is op straat zijn ze minder bang én horen jouw stem.