Buddy is vannacht om 1.00 uur na drie weken vanzelf teruggekomen.

Na twee zicht-telefoontjes vanaf 00.00 vannacht, zagen we dat het niet Buddy was en zijn we teleurgesteld weer huiswaarts gekeerd. Thuisgekomen hoorde ik ineens een bekend “pratend” miauw, miauw, miauw en wat bleek? Buddy liep vermagerd en nerveus in de tuin van onze buren, niet in staat de schutting over te komen.

Voor wie mij kent, ik ben niet vermagerd, maar kwam de schutting ook zowat niet over en na een doodsmak heen en een doodsmak terug en met kapotte handen en een enorme buil op mijn hoofd heb ik Buddy in de juiste tuin gekregen. Nu dus huilen van geluk. Wwat kan zo’n dier je droevig maken bij vermissing en gelukkig maken bij terugkomst.

Iedereen hartelijk dank voor het meezoeken, meedenken, meeleven, enz. Vanaf nu krijgt Buddy wel een nieuwe naam: Ghost (Geest). Waar heb je die drie weken gezeten? Wat is er die drie weken gebeurd? Vragen waar geen antwoord op komt, maar terug is hij en daar zijn we zielsblij mee.

Perry en Irene

Corry’s Dierenwinkel Rotterdam