Ik had een jonge kater geerfd van een familie lid.

Ik had er nog helemaal geen band mee maar het is een lief beestje en mijn eigen kat was net een paar weken overleden. Het beestje was best van slag, zijn baasje dood en een paar dagen allerlei vreemde mensen in zijn huis. Ook heeft hij 2 weken bij een voor hen vreemde gelogeerd.

Na een 2 uur durende autorit in een reismand aangekomen in zijn nieuwe huisje bij een nieuwe vreemde baas kroop hij gelijk achter de wasmachine, s'avonds of en toe de kamer in maar vooral schuchter achter de wasmachine. Toen ik zelf naar bed ging begon het gezeur, krabben aan de ruiten, achterdeur en kattenluikje.

Ben er nog een aantal keer uitgeweest om hem gerust te stellen maar om 04,00 toch in slaap gevallen. Om 08.00 was ik wakker en het was stil. te stil, de kat was weg? Dat bestaat niet! Ik heb mn hele kot overhoop gehaald maar hij was toch echt weg! De enige mogenlijkheid was het kattenluik en na wat gefriemel met een dun mesje kreeg ik het naar binnen toe open!

Ik had hem zo op slot gedaan dat het luikje alleen van binnen naar buiten dicht zat! De tuin in, schuur in, tuinen vd buren enz enz. Beestje zijn naam roepen en met een kattenspeeltje rammelen, zal wel helpen? Dat arme beestje kent me niet eens. De fiets gepakt en door het dorp gefietst en in heel wat steegjes, hofjes, tuinen en schuurtjes gekeken.

Bij de buurt super iets opgehangen (had niet eens een foto) en Amivedi ingeschakeld. Ben om de 2 uur een rondje gaan fietsen en tegen zo veel mogelijk mensen verteld wat er was gebeurd. Werk in de horeca dus zit thuis en vele collega`s ook. Die wandelen veel aangezien we aan de kust wonen.

Iedereen op de hoogte! Komt vast goed! Na 2 dagen kwam de sneeuw, en toen de vorst, geen kat te bekennen en na een week zat ik er aardig doorheen. Twee weken later kreeg ik een foto van een collega, is dit jou kat? Ja, dat is hem! Waar zit hij? Hij zat in twee tuinen die beide een veranda hebben.

Daar kwam die schooien en om aandacht zeuren, aaien lukte maar pakken niet. Ik de reismand bij hun gezet en rustig afwachten. De kat glipte bij de minste beweging weg en we spraken af dat we de kat gewoon rustig lieten wennen aan de twee veranda`s en de nieuwe oppassers en als het zou lukken hem proberen te vangen.

Dat duurde mij op een gegeven moment te lang en heb via de buurvrouw een professionele val/kooi vh het dierenasiel Walcheren mogen lenen en na twee dagen zat hij er in. Thuis aangekomen natuurlijk weer achter de wasmachine maar toch ook op z`n kattenbak en sàvonds nieuwschierig de woonkamer in.

Wel een lelijke hoest? Dat is niet gek na 3 en een halve week in de sneeuw, regen, en vorst!! Na een paar dagen te wennen aan het huis toch de kat weer moeten vangen en er mee naar de dierenarts, een longontsteking dus. Kuurtje, 2 spuitjes weer naar huis en de kat ging niet direct achter de wasmachine, hij liep rond alsof er niks gebeurd was.

Het viel op dat zn hoestbuien ook minder frequent waren. Medicijnen sloegen direct aan. Nu nog ff de kuur afmaken. Kat voelt zich aardig thuis, is nieuwsgierig, komt er af en toe bij zitten, gaat bij zn etensbakje bietsen op de gezette tijden, doet zn behoefte op de bak enz enz.

Gaat helemaal goedkomen dus. Drie en een halve week in een vreemd dorp, regen, sneeuw en vorst. Sterk beestje hoor!