Mijn kater Bono was vermist. Hij komt normaal elke twee uur terug om wat te eten, maar woensdag kwam hij helemaal niet terug. Zijn zusje en hij zijn nog maar acht maanden en komen in de nachten niet buiten, waardoor ik erg ongerust was toen hij donderdagavond nog steeds niet thuis was. Normaal gaat hij niet verder dan onze buurt.

Meerdere keren overdag heb ik met mijn buurvrouw gezocht maar helaas zonder resultaat. Om 3 uur 's nachts ben ik de hele nieuwbouw doorgelopen op zoek naar Bono. Uiteindelijk hoorde ik hem om 04.30 uur heel hard miauwen, toch uit ons rijtje vandaan. Hij bleek vast te zitten onder een vlonder, ik denk dat hij in het water is gevallen en eruit is geklommen. Je kon er vanaf de kant niet bijkomen dus heb ik mijn buurvrouw wakker gebeld om me te komen helpen. Uiteindelijk ben ik zelf de sloot in gesprongen en heb hem met moeite onder de vlonder uitgetrokken.

Zijn zusje en ik zijn heel erg blij dat hij weer terug is. Een andere kat uit onze buurt was laatst ook vermist en zij hebben hem ook om half 5 in de nacht gevonden. In onze straat lijkt dit het gouden moment! Zo zie je maar, niet opgeven en ook 's nachts zoeken als het stiller is.